เดินหลังเครื่องบดพื้น

จังหวัดยามานาชิตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของโตเกียวและมี บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องประดับหลายร้อยแห่ง เป็นความลับ? คริสตัลท้องถิ่น
ผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เครื่องประดับ Yamanashi, Kofu, ญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 4 สิงหาคมที่มาภาพ: Shiho Fukada สำหรับ New York Times
โคฟูประเทศญี่ปุ่นส่วนใหญ่จังหวัดยามานาชิทางตะวันตกเฉียงใต้ของโตเกียวมีชื่อเสียงในด้านไร่องุ่นน้ำพุร้อนและผลไม้และบ้านเกิดของ Mount Fuji แต่แล้วอุตสาหกรรมเครื่องประดับล่ะ?
Kazuo Matsumoto ประธานสมาคมเครื่องประดับยามานาชิกล่าวว่า“ นักท่องเที่ยวมาหาไวน์ แต่ไม่ใช่เครื่องประดับ” อย่างไรก็ตาม Kofu เมืองหลวงของจังหวัดยามานาชิมีประชากร 189,000 คนมี บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องประดับประมาณ 1,000 แห่งทำให้เป็นเครื่องประดับที่สำคัญที่สุดในญี่ปุ่น ผู้ผลิต เป็นความลับ? มีคริสตัล (Tourmaline, Turquoise และ Smoky Crystals เพื่อชื่อเพียงสาม) ในภูเขาทางเหนือซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของธรณีวิทยาที่อุดมไปด้วยโดยทั่วไป นี่เป็นส่วนหนึ่งของประเพณีมาสองศตวรรษ
ใช้เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงครึ่งโดยรถไฟด่วนจากโตเกียว Kofu ล้อมรอบด้วยภูเขารวมถึงเทือกเขาแอลป์และเทือกเขา Misaka ทางตอนใต้ของญี่ปุ่นและมุมมองอันงดงามของ Mount Fuji (เมื่อไม่ได้ซ่อนอยู่หลังเมฆ) ไม่กี่นาทีเดินจากสถานีรถไฟ Kofu ไปยัง Maizuru Castle Park หอคอยปราสาทหายไป แต่กำแพงหินดั้งเดิมยังคงอยู่ที่นั่น
จากข้อมูลของ Mr. Matsumoto พิพิธภัณฑ์เครื่องประดับ Yamanashi ซึ่งเปิดในปี 2013 เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในการเรียนรู้เกี่ยวกับอุตสาหกรรมเครื่องประดับในเขตโดยเฉพาะอย่างยิ่งการออกแบบและขั้นตอนการขัดเงาของงานฝีมือ ในพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็กและประณีตนี้ผู้เข้าชมสามารถลองขัดอัญมณีหรือแปรรูปเครื่องเงินในการประชุมเชิงปฏิบัติการต่างๆ ในฤดูร้อนเด็ก ๆ สามารถใช้กระจกสีที่มีสีสันบนจี้ Clover สี่ใบซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของนิทรรศการเคลือบฟันของ Cloisonne (ในวันที่ 6 สิงหาคมพิพิธภัณฑ์ประกาศว่าจะปิดชั่วคราวเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของการติดเชื้อ Covid-19 ในวันที่ 19 สิงหาคมพิพิธภัณฑ์ประกาศว่าจะปิดจนถึงวันที่ 12 กันยายน)
แม้ว่า Kofu จะมีร้านอาหารและร้านค้าโซ่คล้ายกับเมืองขนาดกลางส่วนใหญ่ในญี่ปุ่น แต่ก็มีบรรยากาศที่ผ่อนคลายและบรรยากาศในเมืองเล็ก ๆ ที่น่ารื่นรมย์ ในการให้สัมภาษณ์เมื่อต้นเดือนนี้ทุกคนดูเหมือนจะรู้จักกัน เมื่อเราเดินไปรอบ ๆ เมือง Mr. Matsumoto ได้รับการต้อนรับจากผู้คนหลายคน
“ มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นชุมชนของครอบครัว” Youichi Fukasawa ช่างฝีมือที่เกิดในจังหวัด Yamanashi กล่าวซึ่งแสดงทักษะของเขาต่อผู้เยี่ยมชมในสตูดิโอของเขาในพิพิธภัณฑ์ เขาเชี่ยวชาญใน Koshu Kiseki Kiriko ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดซึ่งเป็นเทคนิคการตัดอัญมณี (Koshu เป็นชื่อเก่า ๆ ของ Yamanashi, Kiseki หมายถึงอัญมณีและ Kiriko เป็นวิธีการตัด) เทคนิคการบดแบบดั้งเดิมใช้เพื่อให้พื้นผิวหลายแง่มุมในขณะที่กระบวนการตัดด้วยมือด้วยใบมีดหมุน รูปแบบ
รูปแบบเหล่านี้ส่วนใหญ่มีการฝังแบบดั้งเดิมจารึกเป็นพิเศษที่ด้านหลังของอัญมณีและเปิดเผยผ่านอีกด้านหนึ่ง มันสร้างภาพลวงตาทุกชนิด “ ผ่านมิตินี้คุณสามารถเห็นศิลปะ Kiriko จากด้านบนและด้านข้างคุณสามารถเห็นภาพสะท้อนของคิริโกะ” นายฟุกุซาซาวะอธิบาย “ แต่ละมุมมีภาพสะท้อนที่แตกต่างกัน” เขาแสดงให้เห็นถึงวิธีการบรรลุรูปแบบการตัดที่แตกต่างกันโดยใช้ใบมีดประเภทต่าง ๆ และปรับขนาดอนุภาคของพื้นผิวการขัดที่ใช้ในกระบวนการตัด
ทักษะที่เกิดขึ้นในจังหวัดยามานาชิและส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น “ ฉันสืบทอดเทคโนโลยีจากพ่อของฉันและเขาก็เป็นช่างฝีมือด้วย” นายฟุกุซาวากล่าว “ เทคนิคเหล่านี้นั้นเหมือนกับเทคนิคโบราณ แต่ช่างฝีมือแต่ละคนมีการตีความของตัวเองซึ่งเป็นสาระสำคัญของตัวเอง”
อุตสาหกรรมเครื่องประดับของ Yamanashi มีต้นกำเนิดในสองสาขาที่แตกต่างกัน: งานฝีมือคริสตัลและงานโลหะตกแต่ง ภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์ Wakazuki Chika อธิบายว่าในช่วงกลางยุค Meiji (ปลายศตวรรษที่ 19) พวกเขาถูกรวมเข้าด้วยกันเพื่อทำอุปกรณ์เสริมส่วนบุคคลเช่นชุดกิโมโนและอุปกรณ์ผม บริษัท ที่ติดตั้งเครื่องจักรสำหรับการผลิตจำนวนมากเริ่มปรากฏขึ้น
อย่างไรก็ตามสงครามโลกครั้งที่สองจัดการกับอุตสาหกรรมอย่างหนัก ในปี 1945 ตามพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่ของ Kofu City ถูกทำลายในการโจมตีทางอากาศและมันก็ลดลงของอุตสาหกรรมเครื่องประดับแบบดั้งเดิมที่เมืองภูมิใจ
“ หลังสงครามเนื่องจากความต้องการสูงสำหรับเครื่องประดับคริสตัลและของที่ระลึกธีมญี่ปุ่นโดยกองกำลังครอบครองอุตสาหกรรมเริ่มฟื้นตัว” นางวากาซากิกล่าวซึ่งแสดงเครื่องประดับขนาดเล็กที่สลักด้วยภูเขาฟูจิและเจดีย์ห้าชั้น หากภาพถูกแช่แข็งในคริสตัล ในช่วงเวลาของการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วในญี่ปุ่นหลังสงครามเนื่องจากรสนิยมของผู้คนมีความสำคัญมากขึ้นอุตสาหกรรมของจังหวัดยามานาชิเริ่มใช้เพชรหรืออัญมณีสีที่ตั้งอยู่ในทองคำหรือทองคำขาวเพื่อสร้างเครื่องประดับขั้นสูง
“ แต่เนื่องจากผู้คนทำคริสตัลตามความประสงค์สิ่งนี้ทำให้เกิดอุบัติเหตุและปัญหาและทำให้เกิดการจัดหาให้แห้ง” นาง Ruoyue กล่าว “ ดังนั้นการขุดหยุดลงเมื่อประมาณ 50 ปีที่แล้ว” แต่การนำเข้าจำนวนมากจากบราซิลเริ่มต้นการผลิตผลิตภัณฑ์คริสตัลยามานาชิจำนวนมากและเครื่องประดับยังคงดำเนินต่อไปและตลาดทั้งในญี่ปุ่นและต่างประเทศกำลังขยายตัว
Yamanashi Prefectural Jewelry Art Academy เป็นสถาบันการศึกษาเครื่องประดับที่ไม่ใช่ส่วนตัวในญี่ปุ่น เปิดในปี 1981 วิทยาลัยสามปีแห่งนี้ตั้งอยู่บนสองชั้นของอาคารพาณิชย์ตรงข้ามกับพิพิธภัณฑ์โดยหวังว่าจะได้เครื่องประดับหลัก โรงเรียนสามารถรองรับนักเรียนได้ 35 คนในแต่ละปีโดยรักษาจำนวนทั้งหมดไว้ที่ประมาณ 100 ตั้งแต่การแพร่ระบาดของโรคนักเรียนได้ใช้เวลาครึ่งหนึ่งในการเรียนเพื่อเรียนหลักสูตรการปฏิบัติ ชั้นเรียนอื่น ๆ ได้รับการระยะไกล มีที่ว่างสำหรับการแปรรูปอัญมณีและโลหะมีค่า อีกอย่างหนึ่งที่อุทิศให้กับเทคโนโลยีขี้ผึ้ง และห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ที่มีเครื่องพิมพ์ 3 มิติสองเครื่อง
ในระหว่างการเยี่ยมชมห้องเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่แล้วครั้งสุดท้าย Nodoka Yamawaki อายุ 19 ปีกำลังฝึกฝนการแกะสลักแผ่นทองแดงด้วยเครื่องมือที่คมชัดซึ่งนักเรียนได้เรียนรู้พื้นฐานของงานฝีมือ เธอเลือกที่จะแกะสลักแมวสไตล์อียิปต์ที่ล้อมรอบด้วยอักษรอียิปต์โบราณ “ ฉันใช้เวลานานกว่าในการออกแบบการออกแบบนี้แทนที่จะแกะสลักมันจริง ๆ ” เธอกล่าว
ในระดับที่ต่ำกว่าในห้องเรียนเช่นสตูดิโอนักเรียนเกรดสามจำนวนน้อยนั่งบนโต๊ะไม้แยกต่างหากปกคลุมด้วยเมลามีนสีดำเรซิ่นเพื่อฝังอัญมณีสุดท้ายหรือขัดโครงการโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในวันก่อนวันครบกำหนด (ปีการศึกษาญี่ปุ่นเริ่มต้นในเดือนเมษายน) แต่ละคนมาพร้อมกับแหวนของตัวเองจี้หรือการออกแบบเข็มกลัด
Keito Morino อายุ 21 ปีกำลังทำสัมผัสการตกแต่งบนเข็มกลัดซึ่งเป็นโครงสร้างเงินของเขาที่ปูด้วยโกเมนและทัวร์มาลีนสีชมพู “ แรงบันดาลใจของฉันมาจาก JAR” เขากล่าวอ้างถึง บริษัท ที่ก่อตั้งโดย Joel Arthur Rosenthal นักออกแบบเครื่องประดับร่วมสมัยเมื่อเขาแสดงงานพิมพ์ของเข็มขัดผีเสื้อของศิลปิน สำหรับแผนการของเขาหลังจากสำเร็จการศึกษาในเดือนมีนาคม 2565 นายโมริโน่กล่าวว่าเขายังไม่ได้ตัดสินใจ “ ฉันต้องการมีส่วนร่วมในด้านความคิดสร้างสรรค์” เขากล่าว “ ฉันต้องการทำงานใน บริษัท เป็นเวลาสองสามปีเพื่อรับประสบการณ์จากนั้นเปิดสตูดิโอของตัวเอง”
หลังจากเศรษฐกิจฟองสบู่ของญี่ปุ่นเกิดขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ตลาดเครื่องประดับหดตัวและซบเซาและประสบปัญหาเช่นการนำเข้าแบรนด์ต่างประเทศ อย่างไรก็ตามโรงเรียนระบุว่าอัตราการจ้างงานของศิษย์เก่าสูงมากลอยอยู่เหนือ 96% ระหว่างปี 2560 ถึง 2562 การโฆษณางานของ บริษัท เครื่องประดับยามานาชิครอบคลุมกำแพงยาวของหอประชุมโรงเรียน
ทุกวันนี้เครื่องประดับที่ผลิตในยามานาชิส่วนใหญ่จะส่งออกไปยังแบรนด์ญี่ปุ่นยอดนิยมเช่น Star Jewelry และ 4 ° C แต่จังหวัดกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อสร้างแบรนด์เครื่องประดับยามานาชิ Koo-Fu (Kofu Drama) และในตลาดต่างประเทศ แบรนด์นี้ผลิตโดยช่างฝีมือท้องถิ่นโดยใช้เทคนิคดั้งเดิมและนำเสนอซีรีย์แฟชั่นราคาไม่แพงและซีรีย์เจ้าสาว
แต่นายเชนเซ่ผู้จบการศึกษาจากโรงเรียนนี้เมื่อ 30 ปีก่อนกล่าวว่าจำนวนช่างฝีมือท้องถิ่นกำลังลดลง (ตอนนี้เขาสอนพาร์ทไทม์ที่นั่น) เขาเชื่อว่าเทคโนโลยีสามารถมีบทบาทสำคัญในการทำให้งานฝีมือเครื่องประดับเป็นที่นิยมมากขึ้นกับคนหนุ่มสาว เขามีการติดตามครั้งใหญ่บน Instagram ของเขา
“ ช่างฝีมือในจังหวัดยามานาชิมุ่งเน้นไปที่การผลิตและการสร้างไม่ใช่ยอดขาย” เขากล่าว “ เราอยู่ตรงข้ามกับด้านธุรกิจเพราะเราอยู่ในพื้นหลังแบบดั้งเดิม แต่ตอนนี้ด้วยโซเชียลมีเดียเราสามารถแสดงออกทางออนไลน์ได้”